İnsan nasıl kendi içine gömülür demeyin, gömülebiliyormuş... İnsan nasıl kendi içine gömülür demeyin, gömülebiliyormuş. İçine içine ansızın bir gece vakti ölünebiliyormuş.  Gözlerin parıldamaz olup senin fısıltıya dönebiliyormuş. Susabiliyormuş gül…

Öyle zamanlar vardır ki dünyanın ağır bir örtü gibi omuzlarına çöktüğü, güneşin evine doğmadığı , insanın kendi içinde yorgun ve boşlukta asılı kaldığı... Hepimizin zaman zaman yataktan kalkmak istemediği,  hiçbir şeyden keyif almadığı, düşüşe geçti…