Ruhumda filizlenen gizli bir bahar taşıyorum. Dallarımda açmayı bekleyen umut tomurcukları.
Farklı kokular barındırır her duygum. Heyecanım yasemin, neşem bir papatya, hüznüm siyah gül iken huzurum bir lavanta, öfkem ise petunya..
Henüz keşfedilmemiş bir bahçedir içim. Ruhumda filizlenen gizli bir bahar taşıyorum. Dallarımda açmayı bekleyen umut tomurcukları. Gözlerimde çiğ taneleriyle içimi titretecek o meltemi bekliyorum. Ne yazık ki çoğu zaman dolu vurur çürür yapraklarım. Biraz tebessüm biraz iyi dileklerdir besin kaynağım. Ruhumda, filizlenen gizli bir bahar taşıyorum. Ne fırtına kırabildi dallarımı, ne de kışın sert soğuğu söndürebildi içimdeki ışığı. Sabırsızım kavuşmak için ufuktaki yeni baharlara.
Bazen bir şarkıda, bazen bir rüzgârın dokunuşunda buluyorum içimde saklı baharı. Bir anlığına bile olsa, kalbim nefes alıyor. Umutsuzluğun en koyu anında bile, içimden gelen bir ses "Geçecek..." diyor. Ve ben o sese sarılıyorum. Belki de içimde büyüyen bahar, en çok o sesle yeşeriyor.
Uzun bir kıştan geçtim. Güneş dışarda değil aslında. İçimde, içinde, içimizde...Anladım ki ruhun en güzel çiçekleri zamanla, sabırla büyüyor. Ve şimdi köklerimde sabır, bir sabah sessizliğinde, yeniden yeşermeye hazır iç dünyamla güneşi(mi) selamlıyorum.
Görünmeyeni görmeye çalışan gözlere, hissedileni anlatmak isteyen kalplere… Bu satırları okuyan sen, eğer sen de içindeki baharı özlediysen, bil ki yalnız değilsin. Çünkü hepimizin içinde gizli kalmış bir bahar var. Ve belki de artık vakti geldi… Dinle kendini, sulamayı unutma içindeki çiçekleri.
Ruhunuzdaki gizli bahçeyi ve sonsuz ışığınızı bulmanız dileğiyle..🪶
0 Yorumlar